இது எனது கற்பனை அல்ல என்பதற்கு இதில் உபயோகப்படுத்தியிருக்கும் வார்த்தைகளுக்கும் எனக்கும் வெகுதூரம் என்பதே சாட்சி.
ஒரு அப்பாவும் மகனும் பேசிக் கொள்கிறார்கள்.
> “ஏம்பா இந்த கம்ப்யூட்டர் படிச்சவங்க
> எல்லாம் நிறைய சம்பளம் வாங்கிட்டு,
> பந்தா பண்ணிட்டு ஒரு தினுசாவே
> அலையுறீங்களே?
> அப்படி என்னதான் வேலை பார்ப்பீங்க ?” –
>
> நியாயமான ஒரு கேள்வியை கேட்டார் எனது அப்பா.
>
> நானும் விவரிக்க ஆரம்பிதேன்.
>
> “வெள்ளைகாரனுக்கு எல்லா வேலையும் சீக்கிரமா முடியனும்.
> அதே மாதிரி எல்லா வேலையும் அவனோட வீட்டுல இருந்தே செய்யணும்.
> இதுக்காக எவ்வளவு பணம் வேணுமானாலும் செலவு செய்ய தயாரா இருக்கான்.”
>
> “அது சரி பல்லு இருக்குறவன் பக்கோடா சாப்பிடுறான்”.
>
> “இந்த மாதிரி அமெரிக்கால்-ல, இங்கிலாந்து-ல இருக்குற Bank, இல்ல எதாவது
> கம்பெனி, “நான் செலவு செய்ய தயாரா இருக்கேன்.
> எனக்கு இத செய்து கொடுங்க கேப்பாங்க.
> இவங்கள நாங்க “Client”னு சொல்லுவோம்.
>
> “சரி”
>
> இந்த மாதிரி Client-அ மோப்பம் பிடிக்குறதுக்காகவே எங்க பங்காளிக கொஞ்ச
> பேர அந்த அந்த ஊருல உக்கார வச்சி இருப்போம்.
> இவங்க பேரு “Sales Consultants, Pre-Sales Consultants….”.
>
> இவங்க போய் Client கிட்ட பேச்சுவார்த்தை நடத்துவாங்க.
>
> காசு கொடுகுறவன் சும்மாவா கொடுப்பான்?
>
> ஆயிரத்தெட்டு கேள்வி கேப்பான்.
> உங்களால இத பண்ண முடியுமா?
>
> அத பண்ண முடியுமான்னு அவங்க கேக்குற
> எல்லாம் கேள்விக்கும், “முடியும்”னு பதில் சொல்றது இவங்க வேலை.
>
> “இவங்க எல்லாம் என்னப்பா படிச்சுருபாங்க”?
>
> “MBA, MSனு பெரிய பெரிய படிபெல்லாம் படிச்சி இருப்பாங்க.”
>
> “முடியும்னு ஒரே வார்த்தைய திரும்ப திரும்ப சொல்றதுக்கு எதுக்கு MBA
> படிக்கணும்?” –
>
> அப்பாவின் கேள்வியில் நியாயம் இருந்தது.
>
> “சரி இவங்க போய் பேசின உடனே client project கொடுத்துடுவானா?”
>
> “அது எப்படி?
> இந்த மாதிரி பங்காளிக எல்லா கம்பெனிளையும் இருப்பாங்க. 500 நாள்ல முடிக்க
> வேண்டிய வேலைய 60 நாள்ள முடிச்சு தரோம், 50 நாள்ல முடிச்சு தரோம்னு பேரம்
> பேசுவாங்க.
> இதுல யாரு குறைஞ்ச நாள சொல்றாங்களோ அவங்களுக்கு ப்ராஜெக்ட் கிடைக்கும்”
>
> “500 நாள்ல முடிக்க வேண்டிய வேலைய 50 நாள்ல எப்படி முடிக்க முடியும்?
> ராத்திரி பகலா வேலை பார்த்தாலும் முடிக்க முடியாதே?”
>
> “இங்க தான் நம்ம புத்திசாலித்தனத்த நீங்க புரிஞ்சிக்கணும். 50 நாள்னு
> சொன்ன உடனே client சரின்னு சொல்லிடுவான்.
>
> ஆனா அந்த 50 நாள்ல அவனுக்கு என்ன வேணும்னு அவனுக்கும் தெரியாது, என்ன
> செய்யனும்னு நமக்கும் தெரியாது. இருந்தாலும் 50 நாள் முடிஞ்ச பிறகு
> ப்ரோஜெக்ட்னு ஒன்ன நாங்க deliver பண்ணுவோம்.
> அத பாத்துட்டு “ஐய்யோ நாங்க கேட்டது இதுல்ல, எங்களுக்கு இது வேணும், அது
> வேணும்னு” புலம்ப ஆரம்பிப்பான்.
>
> “அப்புறம்?” –
> அப்பா ஆர்வமானார்.
>
> “இப்போ தான் நாங்க நம்பியார் மாதிரி கைய பிசஞ்சிகிட்டே “இதுக்கு நாங்க CR
> raise பண்ணுவோம்”னு சொல்லுவோம்.
>
> “CR-னா?”
>
> “Change Request. இது வரைக்கும் நீ கொடுத்த பணத்துக்கு நாங்க வேல
> பார்த்துட்டோம்.
> இனிமேல் எதாவது பண்ணனும்னா எக்ஸ்ட்ரா
> பணம் கொடுக்கணும்”னு சொல்லுவோம்.
> இப்படியே 50 நாள் வேலைய 500 நாள் ஆக்கிடுவோம்.”
>
> அப்பாவின் முகத்தில் லேசான பயம் தெரிந்தது.
>
> “இதுக்கு அவன் ஒத்துபானா?”
>
> “ஒத்துகிட்டு தான் ஆகணும்.
>
> முடி வெட்ட போய்ட்டு, பாதி
> வெட்டிட்டு வர முடியுமா?”
>
> “சரி ப்ராஜெக்ட் உங்க கைல
> வந்த உடனே என்ன பண்ணுவீங்க?”
>
> “முதல்ல ஒரு டீம் உருவாக்குவோம்.
> இதுல ப்ராஜக்ட் மேனேஜர்னு ஒருத்தர் இருப்பாரு.
> இவரது தான் பெரிய தலை. ப்ராஜெக்ட் சக்சஸ் ஆனாலும், ஃபெயிலியர் ஆனாலும்
> இவரு தான் பொறுப்பு.”
>
> “அப்போ இவருக்கு நீங்க எல்லாரும்
> பண்ற வேலை எல்லாம் தெரியும்னு சொல்லு.”
>
> “அதான் கிடையாது.
>
> இவருக்கு நாங்க பண்ற எதுவும்யே தெரியாது.”
>
> “அப்போ இவருக்கு என்னதான் வேலை?” –
>
> அப்பா குழம்பினார்.
>
> “நாங்க என்ன தப்பு பண்ணினாலும் இவர பார்த்து கைய நீட்டுவோம்.
> எப்போ எவன் குழி பறிப்பானு
> டென்ஷன் ஆகி டயர்ட் ஆகி டென்ஷன் ஆகுறது தான் இவரு வேலை.”
>
> “பாவம்பா”
>
> “ஆனா இவரு ரொம்ப நல்லவரு.
> எங்களுக்கு எந்த பிரச்னை வந்தாலும் இவரு கிட்ட போய் சொல்லலாம்.”
>
> “எல்லா பிரச்னையும் தீர்த்து வச்சிடுவார?”
>
> “ஒரு பிரச்சனைய கூட தீர்க்க மாட்டாரு.
> நாங்க என்ன சொன்னாலும் தலையாட்டிகிட்டே
> உன்னோட பிரச்னை எனக்கு புரியுதுனு சொல்றது மட்டும் தான் இவரோட வேலை.”
>
> “நான் உன்னோட அம்மா கிட்ட பண்றத மாதிரி?!”
>
> “இவருக்கு கீழ டெக் லீட், மோடுல் லீட், டெவலப்பர், டெஸ்டர்னு நிறைய அடி
> பொடிங்க இருப்பாங்க.”
>
> “இத்தனை பேரு இருந்து, எல்லாரும்
> ஒழுங்கா வேலை செஞ்சா வேலை ஈஸியா முடிஞ்சிடுமே?”
>
> “வேலை செஞ்சா தானே?
> நான் கடைசியா சொன்னேன் பாருங்க…
> டெவலப்பர், டெஸ்டர்னு, அவங்க மட்டும் தான் எல்லா வேலையும் செய்வாங்க.
> அதுலையும் இந்த டெவலப்பர்,வேலைக்கு
> சேரும் போதே “இந்த குடும்பத்தோட
> மானம், மரியாதை உன்கிட்ட தான்
> இருக்குனு” சொல்லி, நெத்தில
> திருநீறு பூசி அனுப்பி வச்ச என்னைய
> மாதிரி தமிழ் பசங்க தான் அதிகம் இருப்பாங்க.”
>
> “அந்த டெஸ்டர்னு எதோ
> சொன்னியே? அவங்களுக்கு என்னப்பா வேலை?”
>
> “இந்த டெவலப்பர் பண்ற வேலைல
> குறை கண்டு பிடிக்கறது இவனோட வேலை.
>
> புடிக்காத மருமக கை பட்டா
> குத்தம், கால் பட்டா குத்தம் இங்குறது மாதிரி.”
>
> “ஒருத்தன் பண்ற வேலைல குறை கண்டு
> பிடிகுறதுக்கு சம்பளமா?
> புதுசா தான் இருக்கு. சரி இவங்களாவது
> வேலை செய்யுராங்களா. சொன்ன தேதிக்கு
> வேலைய முடிச்சு கொடுத்துடுவீங்கள்ள?”
>
> “அது எப்படி..?
> சொன்ன தேதிக்கு ப்ராஜக்டை
> முடிச்சி கொடுத்தா, அந்தக்
> குற்ற உணர்ச்சி எங்க வாழ்கை
> முழுவதும் உறுத்திக்கிட்டு இருக்கும்.
> நிறைய பேரு அந்த அவமானத்துக்கு
> பதிலா தற்கொலை செய்துக்கலாம்னு
> சொல்லுவாங்க”
>
> “கிளையன்ட் சும்மாவா விடுவான்?
>
> ஏன் லேட்னு கேள்வி கேக்க மாட்டான்?”
>
> “கேக்கத்தான் செய்வான்.
> இது வரைக்கும் டிமுக்குள்ளையே
> காலை வாரி விட்டுக்கிட்டு இருந்த நாங்க
> எல்லாரும் சேர்ந்து அவன் காலை
> வார ஆரம்பிப்போம்.”
>
> “எப்படி?”
>
> “நீ கொடுத்த கம்ப்யூட்டர்-ல
> ஒரே தூசியா இருந்துச்சு.
> அன்னைக்கு டீம் மீட்டிங்ல
> வச்சி நீ இருமின, உன்னோட ஹேர்
> ஸ்டைல் எனக்கு புடிகலை.”
> இப்படி
> எதாவது சொல்லி அவன குழப்புவோம்.
> அவனும் சரி சனியன எடுத்து
> தோள்ல போட்டாச்சு, இன்னும்
> கொஞ்ச நாள் தூங்கிட்டு
> போகட்டும்னு விட்டுருவான்”.
>
> “சரி முன்ன பின்ன ஆனாலும்
> முடிச்சி கொடுத்துட்டு கைய கழுவிட்டு
> வந்துடுவீங்க அப்படித்தான?”
>
> “அப்படி பண்ணினா, நம்ம நாட்டுல
> பாதி பேரு வேலை இல்லாம
> தான் இருக்கணும்.”
>
> “அப்புறம்?”
>
> “ப்ராஜக்டை முடிய போற
> சமயத்துல நாங்க எதோ
> பயங்கரமான ஒன்ன பண்ணி
> இருக்குறமாதிரியும், அவனால அத
> புரிஞ்சிக்க கூட முடியாதுங்கற மாதிரியும் நடிக்க ஆரம்பிப்போம்.”
>
> “அப்புறம்?”
>
> “அவனே பயந்து போய்,
> “எங்கள தனியா விட்டுடாதீங்க.
> உங்க டீம்-ல ஒரு ஒன்னு,
> ரெண்டு பேர உங்க
> ப்ரொஜெக்ட பார்த்துக்க சொல்லுங்கன்னு”
>
> புது பொண்ணு மாதிரி
> புலம்ப ஆரம்பிச்சிடுவாங்க.”
> இதுக்கு பேரு “Maintenance and Support”.
> இந்த வேலை வருஷ கணக்கா
> போகும்.இப்போ தான்
> கிளைன்டுக்கு புரிய ஆரம்பிக்கும்.
>
>
> “எனக்கும்
> எல்லாம்
> புரிஞ்சிடுச்சுப்பா”
:-)))))))))))))))))
ReplyDeletehttp://panimalar.blogspot.com/2009/09/blog-post_4937.html
ReplyDeleteஎன்னக்கும் மின்னஞலில் வந்தது இது...
தல படிக்க நல்லா இருக்கு ஆனா இது உண்மையா இல்லையான்னு தெரியலை.
ReplyDeleteஎன்னக்கும் மின்னஞலில் வந்தது இது...
ReplyDelete@முரளிகண்ணன்
ReplyDelete@Tamizh Sangam of Central
@அக்பர்
@கலையரசன்
வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றி நண்பர்களே..,
http://panimalar.blogspot.com/2009/09/blog-post_4937.htmlல்
ReplyDeleteபின்னூட்டங்கள் மிகச் சிறப்பாக இருக்கின்றன..,
;-)))
ReplyDeletekalakkal nanbare....
ReplyDeleteஎனக்கும் நல்லாப்புரிஞ்சு போச்சுங்க, மொத்தத்துல நாலஞ்சு வளுசப்பசங்க கூத்தடிக்கறதுக்கு லட்சக்கணக்குல சம்பளம் கொடுக்கறாங்க. நம்ம பய ஒருத்தனும் இந்த வேலதான் செஞ்சிட்டிருக்கானுங்க.
ReplyDelete