தேர்தல் முடிவுகள் உங்களுக்குப் பிடிக்கவில்லையா?

இந்திய பாராளுமன்றத்தேர்தல் நமது ஆட்சியாளர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பத்ற்காக நடைபெற்றது. அதன் முடிவுகள் இப்போது வர ஆரம்பித்திருக்கின்றன. ஒவ்வொருக்கும் ஒவ்வொரு எதிர்பார்ர்ப்பு இருந்திருக்கும். கிரிக்கெட் ஸ்கோர் பார்ப்பவர்கள் போல் தேர்தல் முடிவுகள் பார்ப்பவர்கள் அங்காங்கே உட்கார்ந்து பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்கள். நமது இளமைக் காலத்தில் சட்டமன்றத்தேர்தல் முடிவுகள் வருவதற்கு இரண்டு நாட்கள் ஆகும். சென்னைத் தொலைக்காட்சி நிலையத்தில் முடிவுகளுக்கு நடுவே திரைப்படங்கள் போடுவார்கள். திரைப் படம் பார்த்துக் கொண்டே முடிவுகளைப் பார்ப்போம். பாராளுமன்றத் தேர்தல் என்றால் இந்திப் படங்கள் போடுவார்கள். மூன்று நாட்களுக்கு மேல் இந்திப் படத்துடன் முடிவுகள் பார்ப்போம்.

இப்போதெல்லாம் மிண்ணனு முறை. 20-20 முறை. எல்லா முடிவுகளும் அதிரடியாக வந்து விடுகின்றன. சிலருக்கு இந்த முடிவுகள் பிடித்திருக்கும். சிலருக்கு முடிவுகள் பிடித்திருக்காது. எப்படி இருந்தாலும் ஒட்டு மொத்த இந்திய மக்களில் தங்கள் பிரதிநிதிகளை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் வாக்களித்தளித்தவர்களில் (இவர்களில் 49-0 வர மாட்டார்கள்) அதிக வாக்குப் பெற்றவர்கள் மக்கள் பிரதிநிதிகளாகவும். அதிக மக்கள் பிரதிநிதிகளின் ஆதரவு பெற்றவர்கள் ஆட்சியும் அமைக்கிறார்கள். அதை அனைவரும் ஏற்றுக் கொண்டுதான் ஆக வேண்டும்.

தேர்தல் முடிவினால் சந்தோஷப் படுபவர்கள் மகிழ்ச்சியாகவும், தேர்தல் முடிவினால் வருத்தப் படுபவர்கள் தங்கள் மனதினைத் தேற்றிக் கொள்ளவும் இந்தப் பாடல்களைப் பாருங்கள்.




இந்தப் பாடலில் நடன அசைவுகளில் பிரபு தேவா தனி முத்திரையை உருவாக்கினாலும் அதை பெரும்பாலான மக்களிடம் கொண்டு சேர்த்த பெருமை நக்மா அவர்களையும் சேரும். காமிக்ஸ்களின் தாக்கத்தில் இருந்து குமுதம் படிக்க ஆரம்பித்த காலத்தில் வந்தது. இரண்டையும் ஒன்றாகக் கலந்து கொடுத்த பாடல் இது. கிராபிக்ஸ் என்ற வார்த்தையை பட்டி தொட்டிகளெல்லாம் பரப்பிய பெருமை இந்தப் பாடலுக்கு உண்டு. ஆனால் இதில் செய்ததாகச் சொல்லப் படும் கிராபிக்ஸ் விஷயங்களை பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பே படம் முழுவதும் வரும்படி விட்டலாச்சாரியா செய்து இருக்கிறார். அந்த மாமனிதரின் கையில் இது போன்ற தொழில்நுடபங்கள் கிடைத்திருக்குமெனில் உலக சினிமா இந்தியாவிலிருந்துதான் பிச்சை எடுக்க வேண்டியிருந்திருக்கும்.


பதின்ம வயதின் இறுதிக் கட்டத்தில் பார்த்த பாடல்களில் இன்னொரு பாடல். மிக மெதுவாக் மெல்லிசையை மெல்........................லிசையாக மாற்றி உருவான பாடல். புல்லாங்குழல் இசையும் கடல் நீர் கரையில் மோதுவதையும் ரசிக்கும் விகிதத்தில் கலந்து கொடுத்திருப்பார்கள். பாடல்களை என்னைப் போன்றவர்கள் பாட முயற்சித்த போது வசனமாக ஒலித்த பாடல்.

எதிர்காலம் உன்மீது பழிபேசும் கண்ணே என்ற வரிகளின் போது பூட்டப் பட்ட இரும்ப்புக் கதவின்பின்னே மனிஷா நிற்பார்.

என்வாசல் கடந்து விட்டேன் என்று மனிஷா பாடும்போது ஒரு இரும்புக் கதவைத் திறந்து கொண்டு வருவார்.

அவர் பாடும் இடம் முழுவதும் பச்சைப் பாசம் நிறைந்திருக்கும். நாயகனும் நாயகனும் ஒருவர்மீது ஒருவர் மிகவும் பாசமாக இருப்பதை காட்டுவதற்காக இயக்குநர் அந்த இடத்தை உபயோகப் படுத்தியதாக அப்போதே நாங்கள் பேசிக் கொண்டோம். ஒரு நங்கூரத்தில் சிக்கி மனிஷாவின் பர்தா சிக்கிக் கொள்ள அதைக் கழட்டிவிட்டுவிட்டு அரவிந்த சாமியை நோக்கி ஓடுவார். மதச் சின்னங்கள் நங்க்கூரமடித்திருந்தாலும் அதில் இருந்து பிரிந்து நாயகி செல்வதாகவும் ஓடி வருவதைப் பார்த்து புல்லரித்துப் போய் பேசிக் கொண்டிருந்ததை நினைத்தால் இன்றும் புல்லரிக்கிறது.



பஞ்சும் நெருப்பும் பக்கத்திலிருந்தால் சுலமாக பிடித்துக் கொள்ளும் என்ற கருத்தினை வலியுறுத்தும் ஒரு பாடற்காட்சி. ஒரே அத்தியாவசியத் தேவை ஒத்த அலைவரிசை. இருவரும் ஒருவர் பார்வையில் ஒருவர் தடுமாறுவதாக பின்னர் காட்சி அமைத்திருப்பார்கள்.
அதுவும் டைட் மினி ஸ்கர்ட் போடும் பெண்ணின் சாமியாராய் போகும் கனவு எப்படி ஒரு சிதைகிறது என்பதை உணர்வு பூர்வமாக எடுத்திருப்பார்கள். அரவிந்தசாமி மாதிரி பசங்க துரத்தினாக் கூட எங்க விதி இருக்கோ அங்கதான் செட் ஆகும் என்ற நம்பிக்கையை இளைஞர்கள் மத்தியில் விதைத்த நம்பிக்கை முத்திரைப் படம் இது.பிரபு தேவாவுக்கு விருதுவாங்கிக் கொடுத்த பாடல்